Jolly LLB (2013) i Jolly LLB 2 (2017)

Ostatnio na moją listę do obejrzenia dodałam sporo filmów z Akshayem Kumarem. Ten aktor bierze udział w tylu projektach, że zawsze znajdzie się z nim coś do nadrobienia - a to coś starszego, a to coś nowszego. Mój wybór padł na komediodramat Jolly LLB 2. Postanowiłam przy okazji odświeżyć sobie pierwszy film z serii, który oglądałam bardzo dawno temu. Pamiętam, że tytuł ten zainteresował mnie dopiero po wręczeniu National Film Awards, gdzie zdobył nagrodę dla najlepszego filmu w języku hindi i najlepszego aktora drugoplanowego. Oba filmy łączy podobny schemat fabularny i oczywiście imię bohatera, choć nie są one powiązane i można je oglądać w dowolnej kolejności.

Który Jolly bardziej przypadł mi do gustu i jak oceniam oba filmy? Zapraszam do lektury!

Baaghi 3 (2020)

Reżyseria: Ahmed Khan

Produkcja: Sajid Nadiadwala

Muzyka: Vishal–Shekhar, Tanishk Bagchi, Sachet–Parampara, Rochak Kohli, Pranaay Rijia, Julius Packiam

Występują: Tiger Shroff, Riteish Deshmukh, Shraddha Kapoor, Jaideep Ahlawat, Vijay Varma, Ankita Lokhande

Do tej pory filmy z franczyzy Baaghi nie robiły na mnie większego wrażenia, a wręcz nie podobały mi się, więc kolejna odsłona tej serii nie powinna być na mojej liście „do obejrzenia”. Jednak moja ciekawska i uparta natura nie pozwalają mi nie sprawdzić kolejnych powstających sequeli. Poza tym lubię Tigera, jest bardzo dobry w scenach akcji i akurat miałam ochotę popatrzeć jak w pojedynkę rozwala kilkunastu gości.

Vikram (Riteish Deshmukh) i Ronnie (Tiger Shroff) to mieszkający w Agrze bracia, którzy w młodym wieku stracili ojca. Ten pierwszy pomimo swojej dużej nieśmiałości zostaje policjantem, ten drugi jest typem łobuza. Gdy Vikram zostaje wysłany z pracą do Syrii i wkrótce zostaje porwany przez grupę terrorystów, zdeterminowany Ronnie rusza wraz z Siyą (Shraddha Kapoor), by go odnaleźć.

Bhoot Police (2021)

Reżyseria: Pavan Kirpalani

Produkcja: Ramesh Taurani, Akshai Puri

Muzyka: Sachin-Jigar, Clinton Cerejo

Występują: Saif Ali Khan, Arjun Kapoor, Jacqueline Fernandez, Yami Gautam

Jak romans należy do moich ulubionych gatunków, tak horror wręcz przeciwnie. A przynajmniej te hollywoodzkie omijam szerokim łukiem, bo dla Bollywood zawsze robię wyjątek. Dlatego też zainteresował mnie film Bhoot Police, który dodatkowo obiecał dobrą zabawę, bo mamy tu popularne ostatnio połączenie horroru z komedią.

Chiraunji (Arjun Kapoor) i Vibhooti (Saif Ali Khan) to bracia, którzy jeżdżą po całych Indiach i wykonują usługi przeganiania złych duchów, oczyszczania złej energii i tym podobnych. Pierwszy z rodzeństwa ma wyrzuty sumienia, że w większości oszukują ludzi wierzących w zabobony, ten drugi traktuje to po prostu jak biznes. Pewnego dnia do braci zgłasza się Maya (Yami Gautam). Pracownicy jej fabryki obawiają się zjawy... Jej siostra Kanika (Jacqueline Fernandez) nie jest zachwycona obecnością, jej zdaniem, krętaczy.

Shiddat (2021)

Reżyseria: Kunal Deshmukh

Produkcja: Dinesh Vijan, Bhushan Kumar, Firuzi Khan

Muzyka: Sachin-Jigar

Występują: Sunny Kaushal, Radhika Madan, Mohit Raina, Diana Penty

Jestem ogromną fanką wszelkiego rodzaju romansów, a niestety Bollywood nie rozpieszczało mnie ostatnio udanymi filmami z tego gatunku. Zresztą nie było ich znowu tak dużo. Zeszłoroczna komedia romantyczna Ginny Weds Sunny nie spełniła moich oczekiwań, podobnie remake melodramatu Gwiazd naszych wina czyli Dil Bechara. Gdy obejrzałam zwiastun filmu Shiddat, poczułam, że to wreszcie może być pełnokrwisty romans w sam raz dla mnie. Czy nie myliłam się?

Shiddat opowiada historię znajomości Joggindera (Sunny Kaushal) i Kartiki (Radhika Madan). Poznają się oni na zawodach sportowych, gdzie Jaggi gra w drużynie hokejowej, a Kartika jest pływaczką. Dziewczyna nie jest zachwycona podrywem w wykonaniu chłopaka, ale wkrótce oboje zaprzyjaźniają się. Jaggi szybko wyznaje miłość Kartice, ale dowiaduje się, że jego wybranka ma już narzeczonego...

The Body (2019)

Reżyseria: Jeethu Joseph

Produkcja: Sunil Kheterpal

Muzyka: Arko Pravo Mukherjee, Tanishk Bagchi, Shamir Tandon

Występują: Emraan Hashmi, Rishi Kapoor, Sobhita Dhulipala, Vedhika

The Body to remake hiszpańskiego filmu El Cuerpo z 2012 roku. To nie pierwszy raz, gdy Hindusi inspirują się pracą Hiszpanów, bo Badla (2019) i Murder 3 (2013) to odpowiednio przeróbki Contratiempo (2016) i La cara oculta (2011). Oba filmy zdecydowanie oddały klimat oryginałów i chociaż nie zaoferowały nic nowego do kinematografii, to również nie zrobiły wstydu. The Body było na mojej liście do obejrzenia przede wszystkim ze względu na Emraana Hashmiego, w innym przypadku film pewnie czekałby w kolejce, aż będę miała ochotę na thriller w europejskim stylu.

Ajay (Emraan Hashmi) jest mężem odnoszącej sukcesy zawodowe Mayi (Sobhita Dhulipala), która umiera na zawał serca. Wkrótce mężczyzna dowiaduje się, że ciało jego żony zniknęło z kostnicy. Do sprawy kradzieży zwłok, a także tajemniczej śmierci Mayi, zostaje przydzielony inspektor Jairaj Rawal (Rishi Kapoor). Policjant cierpi na zespół stresu pourazowego po wypadku żony, który miał miejsce 10 lat temu.

Street Dancer 3D (2020)

Reżyseria: Remo D'Souza

Produkcja: Bhushan Kumar, Divya Khosla Kumar, Krishan Kumar, Lizelle D'Souza

Muzyka: Sachin-Jigar, Tanishk Bagchi, Badshah, Guru Randhawa, Gurinder Seagal, Harsh Upadhyay

Występują: Varun Dhawan, Shraddha Kapoor, Prabhu Deva, Nora Fatehi, Aparshakti Khurana

Nie miałam żadnych oczekiwań względem filmu Street Dancer 3D, bo poprzednia część z Varunem i Shraddhą (Any Body Can Dance 2, 2015) była dla mnie sporym zawodem. Niestety historia ABCD2 była sztampowa i przewidywalna, jak tylko może być fabuła tanecznego filmu. Na dodatek choreografie pozostawiały wiele do życzenia, no i Shraddha była najsłabszym ogniwem pod kątem umiejętności. Dlaczego więc zdecydowałam się na seans Street Dancer 3D? Teledyski były bardzo zachęcające, więc uznałam, że najwyżej będą udanym przerywnikiem średniego scenariusza.

Inder (Punit Pathak) ulega kontuzji podczas występu tanecznego. Jego młodszy brat Sahej (Varun Dhawan) uzbierawszy pieniądze, otwiera studio w Londynie, gdzie ćwiczy ze swoją grupą Street Dancer. Sahej i jego przyjaciele rywalizują też z pakistańską grupą taneczną dowodzoną przez Inayat (Shraddha Kapoor). Często dochodzi między nimi do spięć w restauracji, której właścicielem jest Anna (Prabhu Deva).

Befikre (2016)

Reżyseria: Aditya Chopra

Produkcja: Aditya Chopra

Muzyka: Vishal-Shekhar

Występują: Ranveer Singh, Vaani Kapoor, Armaan Ralhan

Befikre to najgorzej oceniany film Adityi Chopry i jedyny bez Shahrukha Khana w obsadzie. Gdy wchodził na ekrany kin, nie byłam nim specjalnie zainteresowana, ale zafascynowało mnie, skąd tyle negatywnych opinii na jego temat. Wydaje się, że zespół pracujący w YRF popełnił klapę sklecając nieciekawy, jednowymiarowy zwiastun oraz promując film samymi pocałunkami i wyzwaniami głównych bohaterów. Ostatecznie do seansu zachęciła mnie piosenka Love Is A Dare.

Shyra (Vaani Kapoor) to wychowana i mieszkająca w Paryżu przewodniczka turystyczna. Dharam (Ranveer Singh) jest komikiem, który niedawno przybył do Francji, by występować na żywo w klubie przyjaciela. Shyra i Dharam spotykają się na imprezie i w ekspresowym tempie trafiają do łóżka. Kobieta nie jest zainteresowana stałym związkiem, ale wkrótce wiąże się z Dharamem.

Daddy (2017) i Yaara (2020)

Majówkowy weekend bardziej zachęcał do zakopania się pod kocem z książką tudzież pilotem, toteż postanowiłam skorzystać z opcji drugiej i włączyć sobie jakiś film. Nadal biorę udział w wyzwaniu, by obejrzeć jak najwięcej nowych filmów indyjskich. Całkiem przypadkowo zdarzyło się tak, że obie produkcje, które wybrałam do seansu, można przypisać do gatunku gangsterskiego, dlatego postanowiłam przybliżyć je w jednej notce.

Daddy chciałam obejrzeć już cztery lata temu, niedługo po premierze, ale coś mnie zatrzymało. Chyba ogólna tematyka filmu, bo jednak mroczne gangsterskie historie to nie do końca mój klimat (chociaż dla Bollywood zawsze chętnie zrobię wyjątek). Yaara to tytuł, który przewijał się w różnych niusach też około czterech lat temu, gdy był kręcony i w pewnym momencie straciłam nadzieję, czy w ogóle ujrzy światło dzienne. W końcu trafił na platformę ZEE5.

Czy powyżej wymienione filmy spełniły moje oczekiwania? Zapraszam do lektury!

Mujhse Fraaandship Karoge (2011)

Reżyseria: Nupur Asthana

Produkcja: Aditya Chopra, Ashish Patil

Muzyka: Raghu Dixit

Występują: Saqib Saleem, Saba Azad, Nishant Dahiya, Tara D'Souza

Ostatnio wzbraniam się przed seansami powtórkowymi, bo zdecydowanie wolę poznawać zupełnie nowe historie, czy to filmy, czy też seriale. Czasem jednak przychodzi taki czas, że przypomina mi się jakiś film, oglądam sobie teledyski na youtube i nachodzi mnie wielka ochota, by nie poprzestać na samych piosenkach, ale przypomnieć sobie całą fabułę. Tak też stało się z filmem Mujhse Fraaandship Karoge, który jest młodzieżową propozycją od wytwórni YRF, a właściwie jego odłamu - YFilms.

Bohaterami Mujhse Fraaandship Karoge są uczniowie college'u: piszący teksty piosenek żartowniś Vishal (Saqib Saleem) i fotografka-outsiderka Preity (Saba Azad). Na co dzień nie znoszą swojego widoku, ale połączy ich wspólne czatowanie na facebooku. Jednak nie będą mieli pojęcia, że rozmawiają ze sobą, bo oboje podszyją się pod swoich atrakcyjniejszych znajomych: popularnego piosenkarza Rahula (Nishant Dahiya) i piękną projektantkę mody Malvikę (Tara D'Souza).